Masiv Tare nalazi se u zapadnom delu Srbije, oivičen rekom i kanjonom Drine sa severozapada, a jugoistočnim delom i ograncima spušta se prema kremanskoj ravni. Deo planine Tare, usled očuvanja prirode i biodiverziteta, proglašen je 1981. godine nacionalnim parkom i pod zaštitom je države. Geomorfološka i geološka raznolikost, specifične hidrološke karakteristike i klima uslovili su bogatstvo flore i veliki broj endemskih i reliktnih vrsta biljaka, pre svih – Pančićevoj omorici čije je Tara jedino prirodno stanište.
 Umereno-kontinentalna i planinska klima Tare je takva da povoljno utiče na lečenje astme, bronhitisa i anemije. Planinski vazduh podstiče jačanje imunološkog sistema organizma. Klimatske karakteristike Tare odgovaraju tipu vazdušne banje.
 U Nacionalnom parku Tara markirano je 18 planinarskih staza sa ukupnom dužinom od preko 120 kilometara. Pored ovih, značajna je i staza Mala duhovna transverzala na relaciji: manastir Rača – Lađevac – Suva pećina – Skit svetog Đorđa – stena Krstača – utvrđenje Gradina – vidikovac Crnjeskovo – manastirski stanovi na Kaluđerskim Barama.
 Projektom Via Dinarica uređena je staza Green line. Ukupna dužina staze je 40 kilometara. Počinje na planini Tari, u Ljutom polju, na granici Nacionalnog parka Tara i Parka prirode Šargan – Mokra Gora. Od početne tačke ide na vrhove Zborište 1.544 mnv, na Veliko brdo 1.496 mnv, spušta se prema Mokroj Gori, penje na Šargan, a zatim se prelazi šest zlatiborskih vrhova: Šišatovac 1.231m, Stamenića vis 1.210m, Veliki vis 1.182m, Leskovi vis 1.114m, Savino brdo 1.133m i Veliku grudu na 1.120m.